کودکاني که صبحانه نمي خورند

1. صبحانه را براي کودک جذاب کنيد. زمان کافي براي يک صبحانه مفرح را در نظر بگيريد. کودکان خردسال از اين که ليوان و فنجان مخصوص خود را داشته باشند، لذت مي برند.
2. به کودک اجازه دهيم تا در تنظيم برنامه ي هفتگي صبحانه به ما کمک کند و نيز هنگام خريد لوازم صبحانه ما را همراهي نمايد؛ در اين صورت با علاقه ي بيشتري سر سفره ي صبحانه حاضر مي شود.
3. صبحانه مختصر باشد. اگر کودک شما خوردن ناهار را به صبحانه ترجيح مي دهد، به او يک صبحانه مختصر و يک ناهار مفصل بدهيد. اين برنامه در حالتي که صبحانه انرژي کافي را براي تمام مدت صبح فراهم کرده است و تا هنگام صرف ناهار، کودک از نظر انرژي کمبود ندارد، مشکلي ايجاد نمي کند. تهيه ي شير، کره، پنير، سيب زميني به شکل هاي مختلف براي تأمين انرژي کودک کافي است.
4. در نوع غذاهاي کودک تنوع ايجاد کنيم. غذاهاي جديدي را هر چند وقت يک بار به برنامه صبحانه اضافه کنيد تا از يک نواختي جلوگيري شود. اگر کودک ناگهان از خوردن غذايي که قبلا دوست داشت، امتناع مي کند، به زورآن را به او ندهيد. براي مدتي آن را کنار بگذاريد و سپس به تدريج و با ظرافت دوباره آن را به برنامه غذايي او اضافه کنيد. براي صبحانه روي غذاهاي مشخصي تعصب نداشته باشيد.
5. هنگام صرف صبحانه با کودکان بيشتر دوست باشيم. نبايد کودکان خردسال هنگام صبحانه تنها رها شوند. حتي کودکان بزرگ تر نيز دوست دارند، همراه داشته باشند. اگر نمي توانيد پا به پاي خوردن صبحانه ي کودک با او سر سفره بنشينيد، خودتان در اتاق بمانيد و فرد ديگري را براي صبحانه خوردن همراه کودک سر سفره بنشانيد.
6. همراه کودک ، ساختمان سازي کنيد. در ازاي هر لقمه از صبحانه که کودک شما مي خورد، به او يک تکه ساختمان اسباب بازي بدهيد.
7. زمان بگيريد. براي اين که به کودکاني که کند غذا مي خورند انگيزه بدهيد، ساعت را روي زماني که کودک بايد صبحانه اش را تمام کند، تنظيم کنيد و او را برانگيزد که پيش از به صدا در آمدن زنگ، صبحانه اش را تمام کند؛ به تدريج زمان را کوتاه تر کنيد و براي اين منظور هر روز يک تا دو دقيقه زمان را کوتاه تر کنيد تا اين که به يک زمان پذيرفتني براي تمام کردن صبحانه دست پيدا کنيد. (1)

پی نوشت

1.روزنامه کيهان، 1386/6/1.

منبع: مجله نامه ي جامعه

تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله